Najnowszy film wybitnego Paula Thomasa Andersona, reżysera takich produkcji jak Nić widmo, Boogie Nights czy Mistrz. Historia toczy się na początku lat siedemdziesiątych w dobie wolności, eklektycznej mody i rewolucyjnej muzyki. Ukazane z ogromną czułością i sentymentem do epoki, szczenięce zauroczenie dorastających w Los Angeles Alany i Gary’ego rozwija się na tle powstawania pierwszych filmowych mega produkcji w Fabryce Snów i wielkich przemian kulturowych czasu wolnej miłości. Oprócz debiutujących Alany Haim i Coopera Hoffmana (syna nieodżałowanego Philipa Seymoura Hoffmana) w filmie występują również: Bradley Cooper, Sean Penn, Tom Waits, John C. Reilly, Maya Rudolph i inni.
Jeden z najbardziej oryginalnych amerykańskich twórców, reżyser i scenarzysta. Znawca i wielbiciel kina i kinowej tradycji i techniki. Urodzony w 1970 roku twórca dorastał pod Los Angeles, w podmiejskiej San Fernando Valley. Bliskość Hollywood sprawiała, że okolica pełna była zarówno aspirujących aktorów, jak i tych, którzy dawno stracili nadzieję na sukces. To doświadczenie silnie wpłynęło na jego karierę – to w tej okolicy rozgrywa się kilka jego dzieł. Przez dwa dni studiował na NYU, po czym zdecydował się wycofać czesne, a za zdobyte w ten sposób fundusze zrealizował krótki film. Zanim zadebiutował w pełnym metrażu, zjadł zęby asystując na niezliczonych planach reklam i wideoklipów.
Anderson to uważny obserwator Amerykańskich suburbii. Jego bohaterowie to często samotnicy i outsiderzy, których prywatne historie twórca konfrontuje ze społeczeństwem, jego schematami i wymogami. Potrafi z maestrią sięgać do przepastnej filmowej rekwizytorni, najbardziej ograne zabiegi czyniąc swieżymi i innowacyjnymi. Każde jego kolejne dzieło zyskuje status kultowego; od kampowych, słodko-gorzkich „Boogie Nights”, przez wielowątkową, migotliwą, transową „Magnolię” po sugestywne, mistrzowskie dramaturgicznie „Aż poleje się krew”. Jego doskonale napisane filmy pozostają w pełni autorskimi, niezależnymi projektami – a jednak Andersonowi, niegdyś twórcy niszowemu, udaje się z czasem zjednywać sobie coraz szersze rzesze fanów, co potwierdza długi rządek rozmaitych nagród, którymi może się pochwalić. Po pięciu nominacjach, obecność Oscara w tej kolekcji zdaje się być jedynie kwestią czasu.
1988 The Dirk Diggler Story (kr. metraż / short)
1993 Cigarettes & Coffee (kr. metraż / short)
1996 Hard Eight (oryg. Sydney)
1997 Boogie Nights
1998 Flagpole Special (kr. metraż / video short)
1999 Magnolia
2000 SNL Fanatic (kr. metraż TV / TV short)
2001 Saturday Night Live: The Best of Molly Shannon (kr. metraż / video short)
2002 Lewy Sercowy / Punch-Drunk Love
2003 Couch (kr. metraż TV / TV short)
2003 Mattress Man Commercial (kr. metraż / video short)
2003 Blossom & Blood (kr. metraż / video short)
2007 Aż poleje się krew / There Will Be blood
2012 Mistrz / The Master