Styczeń 1793 roku. Wojska pruskie na mocy układów rozbiorowych wkraczają do Wielkopolski. Z klasztoru, w którym żołnierze dokonują rzezi, Nieznajomy wyprowadza Jakuba, niedoszłego królobójcę, i młodą zakonnicę. Jakub jest świadkiem ślubu zawieranego przez jego dawną narzeczoną, teraz brzemienną, z jego przyjacielem oraz wyuzdanego aktu miłosnego, po którym dostaje ataku epilepsji. Nieznajomy daje Jakubowi brzytwę mówiąc, że może być Jezusem oczyszczającym świat od zła i grzechu. W rodzinnym dworku zastaje Jakub rozkładające się zwłoki ojca - samobójcy, przyrodniego brata Ezechiela oraz siostrę oszołomioną udziałem w orgii. Bierze udział w erotycznym teatrze urządzanym przez jego matkę "największą nierządnicę Rzeczypospolitej" - która go nie poznaje. W czasie pieszczot z nią wyznaje, kim jest. Uciekając zabija brzytwą dziewczynę, oferującą mu swoje wdzięki. Jakub chce zabrać do domu swą narzeczoną. Hrabia podejrzewa go o zdradzenie spiskowców, jako że tylko on uniknął śmierć i... Jakub zabija Turczynkę i aktora z trupy homoseksualisty Herza. Podporządkowuje się woli Nieznajomego - Diabła. Morduje narzeczoną, matkę, brata, siostrę. Podpala dwór rodzinny, zabija hrabiego. Nieznajomy prosi Jakuba o podanie nazwisk spiskowców podsuwa mu też dokument do podpisania mówiący, że to właśnie on, Diabeł, udaremnił spisek przeciwko nowej władzy. Po podpisaniu Diabeł zabija Jakuba. Za swój dokument otrzymuje od pruskiego oficera garść srebrników. Gwałci zakonnicę, która tnie go brzytwą. Jego twarz pokrywa się rudym zarostem, po chwili nad brzegiem rzeki leży już tylko ścierwo wilka...
urodzony w Manchesterze, od ponad 25 lat działa w alternatywnej branży muzycznej. Zaczynając od tworzenia muzyki przy użyciu starych winyli i taśm kasetowych, założył wytwórnię Finders Keepers, odpowiedzialną za ponad 250 wydań płyt. Jako DJ, artysta, producent i pisarz, promuje zapomniane muzyczne skarby z różnych kultur, przekraczając granice gatunków i języków. Votel współpracował z takimi artystami jak Selda Bacgan, Mos Def, Jay Z, Timbaland, Erykah Badu i wielu innych. Tworzył okładki płyt dla Davida Holmesa i Gilles Petersona, a także współpracował z Jarvisem Cockerem, Suzanne Ciani i wieloma festiwalami na całym świecie.
Andrzej Żuławski (ur. 1940, zm. 2016) był jednym z najbardziej kontrowersyjnych polskich reżyserów. Przez lata tworzył kino emocjonalne, gwałtowne, obsesyjne, balansujące na granicy obrazowej histerii. Już jako debiutant, twórca wizjonerskiej Trzeciej części nocy (Polska 1971), Żuławski wyraźnie odstawał od peerelowskiego modelu kina i nigdy tak naprawdę się do niego nie dostosował. Po tym, jak cenzura zablokowała jego ekstrawaganckie projekty – nawiązującego do Marca 68 Diabła (Polska 1972) oraz apokaliptyczne s-f Na srebrnym globie (Polska 1976-87) – postanowił wyjechać do Francji i związać swoje artystyczne losy z kinem europejskim. Jego kolejne filmy: Najważniejsze to kochać / L' Important c'est d'aimer (Francja / Włochy / RFN 1975), Opętanie / Possession (RFN 1981), Kobieta publiczna / La femme publique (Francja 1984) czy Narwana miłość / L’amour braque (Francja 1985) nadal szokowały, zarówno nowofalową formą, jak i ekspresyjnym, nawet histerycznym stylem. Sam wyznawał, że robił filmy o tym, co go torturuje i najlepiej wyraża się za pośrednictwem postaci kobiecych. Wielu aktorkom – Małgorzacie Braunek, Romy Schneider, Izabelle Adjani czy Sophie Marceau – zaproponował najodważniejsze, a przy okazji najważniejsze role w ich artystycznym życiu.