322 to kod oznaczający zdiagnozowanego u pacjenta raka. Pacjentem jest tu łagodny i poczciwy mężczyzna w średnim wieku. Jak zostaje to obwieszczone na samym początku: stracił on wiarę, ale brakuje mu odwagi, aby na dobre przestać wierzyć. Bohater ma na swoim koncie kilka błędów – jednym z nich jest nieudane małżeństwo z kobietą, z którą wciąż dzieli mieszkanie. Pogarszający się stan zdrowia wydaje się impulsem do podsumowania życia. Historia pacjenta jest jednak zaledwie pretekstem do opowiedzenia o całym społeczeństwie: desperacko poszukującym szczęścia, poddawanym mniej lub bardziej wyraźnej kontroli, stojącym wobec nieprzyjaznych historycznych procesów. Ten wielowarstwowy, egzystencjalny dramat zostaje opowiedziany za pomocą wyrafinowanych środków wyrazu. Reżyser podzielił film na rozdziały opatrzone intrygującymi tytułami, a uwagę widza przyciągają posępne, poetyckie ujęcia życia miejskiego oraz ekstrawaganckie zabiegi stylistyczne.
Piotr Mirski
Urodzony w 1938 roku słowacki reżyser. Ukończył słynne FAMU w Pradze. Po kilku nagrodzonych krótkometrażówkach i filmach telewizyjnych zadebiutował w 1969 roku dramatem 322, opowiadającym o przymusowej kolektywizacji i ludziach umierających na raka. W swoim najbardziej znanym filmie, dokumencie Obrazy starego świata, kontynuował zgłębianie tematyki starości, choroby i ułomności ciała. W 1989 roku na Berlinale za film Ja kocham, ty kochasz otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego reżysera.
1969 322
1972 Obrazy starego świata / Obrazy starého sveta / Pictures of the Old World (dok.)
1976 Różowe sny / Ružové sny / Rose Tinted Dreams
1985 Cicha radość / Tichá radosť / Quiet Happiness
1989 Ja kocham, ty kochasz / Ja milujem, ty miluješ / I Love, You Love
1995 Papierowe głowy / Papierové hlavy / Paper Heads (dok.)