Polski kandydat do Oscara w kategorii "najlepszy film nieanglojęzyczny", ostatni film zmarłego Andrzeja Wajdy, ikony polskiego kina. Lata 1948 - 1952, okres stalinizmu. Władysław Strzemiński, malarz, profesor i wykładowca w Łódzkiej PWSSP, twórca teorii unizmu, doceniony i podziwiany przed wojną w kraju i za granicą, nie cieszy się sympatią władz uczelni i Ministra Kultury. Strzemiński - w przeciwieństwie do lojalnych członków partii i kolegów realizujących doktrynę socrealizmu - nie zgadza się na żadne ustępstwa w sztuce.
Długo trwało nim zdecydowałem się na realizację. Wybierałem też właściwy temat, jeśli chodzi o Strzemińskiego. Jest przecież historia małżeństwa Strzemińskiego i Kobro. Związek dwojga takich artystów byłby bardzo ekscytującym tematem na film. Zdałem sobie jednak sprawę, że gdyby to była historia o małżeństwie, powstałby film psychologiczny. Tymczasem chciałem powiedzieć coś o tamtych czasach, które odeszły - i oby nigdy nie wracały.
Andrzej Wajda, reżyser
Wieszcz kina polskiego. Urodził się w 1926 roku w Suwałkach. Studiował malarstwo na ASP w Krakowie i reżyserię na PWSF w Łodzi. Zadebiutował Pokoleniem, opowiadającym o dorastaniu grupy chłopców w czasie II wojny światowej. Także w swoich kolejnych filmach – Kanale, Popiele i diamencie, Lotnej, Katyniu czy Wałęsie. Człowieku z nadziei – zajmował się najnowszą historią Polski. W 2000 roku otrzymał Oscara za całokształt twórczości. W 2011 roku odznaczono go Orderem Orła Białego.
1954 Pokolenie / A Generation
1956 Kanał / Canal
1958 Popiół i diament / Ashes and Diamonds
1959 Lotna / Speed
1981 Człowiek z żelaza / Man of Iron
2013 Wałęsa. Człowiek z nadziei / Walesa: Man of Hope