Akcja nowego filmu François Ozona rozgrywa się w 1972 roku w Kolonii. Peter (nominowany do Cezara Denis Ménochet) to uznany europejski reżyser, który całe dnie spędza w swojej luksusowej rezydencji, pracując nad scenariuszem kolejnej produkcji. Jednym z zawsze mile widzianych gości jest Sidonie (Isabelle Adjani), jego dawna muza, próbująca w ostatnich latach szczęścia w Hollywood.
Tym razem kobieta nie przyszła jednak sama, a towarzyszy jej młody chłopak, którego poznała w trakcie jednej z egzotycznych podróży. Przystojny dwudziestotrzyletni Amir od pierwszej chwili robi na Peterze piorunujące wrażenie. Bohater zakochuje się bez pamięci w atrakcyjnym młodzieńcu, a relacja między mężczyznami szybko zaczyna wykraczać poza sprawy zawodowe. Świadomy szansy na odmianę swojego losu Amir poczyna sobie coraz pewniej w towarzystwie mentora, stopniowo zaczynając dominować nad bezradnym w obliczu gwałtownego uczucia Peterem.
Ponad dwadzieścia lat po reżyserskim debiucie opartym na sztuce Rainera Wernera Fassbindera Kroplach wody na rozpalonych kamieniach (2000), François Ozon wraca do jednego ze swoich wielkich mistrzów. Jego nowy film to zrealizowana w doborowej obsadzie – Denis Ménochet, Isabelle Adjani, Hanna Schygulla – autorska wariacja na temat Gorzkich łez Petry von Kant (1972). Oryginalna, zabawna, prowokacyjna, ironiczna, czyli dokładnie taka, jakiej można było się spodziewać po François Ozonie.
François Ozon
Reżyser, scenarzysta, montażysta, urodzony w 1967 r. w Paryżu. Pierwsze filmy nakręcił jeszcze jako nastolatek. Ukończył znaną paryską szkołę filmową La Fémis, już w czasie studiów nakręcił wiele filmów krótkometrażowych, które zdobyły liczne nagrody i otworzyły drogę mu do dalszej kariery. Pełnometrażową fabułą zadebiutował dopiero w 1997 r. - film Sitcom był zjadliwą i przewrotną satyrą na instytucję rodziny i klasę średnią, która pod maską normalności skrywa swoje rozmaite, zwłaszcza seksualne, perwersje. Uznanie przyniosły mu kolejne filmy Kryminalni kochankowie i Krople wody na rozpalonych kamieniach, film, za który otrzymał nagrodę Teddy dla najlepszego filmu gejowskiego na festiwalu w Berlinie. Jego pozycję ugruntowały kolejne obrazy, m.in. 8 kobiet oraz 5 x 2.
Wybrana filmografia:
1998 Sitcom
2000 Krople wody na rozpalonych kamieniach / Gouttes d'eau sur pierres brulantes / Water Drops on Burning Rocks
2002 8 kobiet / 8 femmes / 8 Women
2003 Basen / Swimming Pool
2005 5 x 2
2005 Czas, który pozostał / Le temps qui reste / Time to Leave
2007 Angel
2009 Ricky