Historia kuzynów Davida (Jesse Eisenberg) i Benji'ego (Kieran Culkin), którzy razem wybierają się do Polski, aby uczcić pamięć ukochanej babci. Podczas tej podróży, odkrywają nie tylko nieznane dotąd miejsca oraz fakty z historii ich rodziny, ale próbują też odbudować trudne i pełne napięć relacje. Wbrew pozorom drugi pełnometrażowy film Eisenberga (laurata nagrody Indie Star Award podczas trwającego 15. AFF) to niespodziewanie subtelna, pełna sarkastycznego humoru, a przede wszystkim bardzo porszuająca produkcja. (Prawdziwy ból);
Koniec lat 80tych, Wybrzeże. Ela, najmłodsza z dziewięciorga rodzeństwa, dopiero wchodzi w dorosłość, ale już wie, że nie pasuje ani do sztywnych zasad starego ładu, ani do rodzącego się nowego świata. Azyl znajduje w trójmiejskiej alternatywie - dopóki rzeczywistość się o nią nie upomni. Wielowymiarowa, postpunkowa opowieść w reżyserii Olgi Chajdas o młodej kobiecie łaknącej życia pośród szarości PRL-u, o pragnieniu wolności, seksie, sile młodości i najtrudniejszej z więzi – tej z matką. A w tle buntownicza trójmiejska scena muzyczna, fenomen lat 80'tych i zapowiedź rewolucyjnych zmian w Polsce. (Imago);
Reżyser oscarowego Na zachodzie bez zmian powraca, by pokazać kuluary wyboru nowej głowy wytakanu w formie trzymającego w napięciu thrillera politycznego. Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. (Konklawe);
Doceniony na tegorocznym festiwalu w Sundance mroczny film o powstających z grobu nieumarłych z Renate Reinsve (Najgorszy człowiek na świecie) w roli głównej. Pewnego dnia umarli wstają z grobów, by powrócić do swoich domów. Nie rzucają się jednak na żywych, nie pragną wgryźć się w tętnice i pochłaniać mózgów. Siedzą w wysłużonych fotelach, leżą w swoich łóżkach i powoli gniją, a debiutująca w pełnym metrażu Thea Hvistendahl posępnie przygląda się ich bliskim – pogrążonym w smutku żałobnikom. (Nieumarli);
Dokument przedstawia historię życia Christophera Reeve'a, aktora wsławionego rolą Supermana, który po feralnym upadku z konia został sparaliżowany. Zdarzenie to przyczyniło się do jego aktywności na rzecz leczenia urazów kręgosłupa, dzięki której do dziś postrzegany jest jako ikona walki o prawa osób z niepełnosprawnościami. Zrealizowany w związku z dwudziestą rocznicą śmierci aktora film pozwala wejść w świat Reeve'a i przyjrzeć się tej niesamowicie przejmującej i inspirującej postaci. (Super/Man: Historia Christophera Reeve'a);
Mahin, charyzmatyczna wdowa po siedemdziesiątce, ma już dość. Zmęczona sypianiem do południa, niekończącym się wspominaniem przeszłości i towarzystwem hipochondrycznych rówieśniczek, postanawia udowodnić samej sobie, że życie ma jej jeszcze coś do zaoferowania. Pewnego dnia Mahin rusza więc w miasto. W trakcie swojej eskapady zatrzymuje się w uczęszczanej przez seniorów restauracji, gdzie zwraca uwagę na Faramarza. Z pozoru nieśmiały taksówkarz szybko ujawnia swoje bardziej rozrywkowe oblicze, stając się w oczach bohaterki idealnym kompanem do rozmowy, a może i czegoś więcej. Zafascynowana nowym znajomym Mahin łamie w końcu obyczajowe tabu i zaprasza obcego mężczyznę do domu. Czy willa kobiety okaże się azylem, w którym dwoje starszych ludzi skutecznie skryje się przed podejrzliwością policji obyczajowej i wścibskimi spojrzeniami? Przepełniony lekkością, a jednocześnie wyrazisty politycznie film rozgniewał irańskie władze, a twórcy zostali aresztowani za przedstawienie na ekranie kobiet bez hidżabu. Swój film zadedykowali uczestniczkom irańskich protestów kobiet. (Moje ulubione ciasto);
[Piotr Czerkawski]
Pełnometrażowy debiut Justyny Łuczaj – reżyserki, malarki, artystki wizualnej oraz wykładowczyni Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Zrealizowana z bezkompromisowością debiutanta polska produkcja przedstawia wycinek z życia kilku bohaterów, których losy wzajemnie się przenikają i łączą. Powracająca do swojej rodzinnej miejscowości kobieta staje się impulsem do wydarzeń, które będą miały nieodwracalne konsekwencje. Owiana aurą tajemniczości, wyrwana z konkretnego miejsca i czasu historia nie pozwala o sobie zapomnieć przez długi czas po seansie. (Koński ogon);