Poruszająca animacja o odwadze, zaufaniu i więzi człowieka z naturą. Gdy 11-letni Michael budzi się na brzegu nieznanej wyspy, otoczony szumem fal i tropikalną zielenią, czuje się zagubiony i samotny. Towarzyszy mu tylko wierny pies Stella. Wkrótce odkrywa, że nie jest jedynym mieszkańcem tego rajskiego zakątka. Spotyka Kensuke – tajemniczego mężczyznę, który od lat żyje w harmonii z naturą i jej mieszkańcami. Razem muszą stawić czoła zagrożeniom zewnętrznego świata, ucząc się od siebie nawzajem i odkrywając siłę przyjaźni. (Królestwo Kensuke);
W pewnym zapomnianym gruzińskim miasteczku znika figura świętego. W jej miejsce pojawia się tajemniczy nieznajomy. Czy to cud? Czy to prowokacja? A może lustro, w którym odbija się cała nasza wiara, lęk i tęsknota? Obywatel Święty to hipnotyzujące, czarno-białe kino o zbiorowej potrzebie wiary, o tym jak łatwo zastąpić duchowość projekcją i jak cienka bywa granica między cudem a iluzją. Reżyserka Tinatin Kajrishvili snuje tę opowieść z niemal mistyczną precyzją, zanurzając widza w dusznej atmosferze symboli, szeptów i spojrzeń, które mówią więcej niż słowa. W tradycji wielkiego kina moralnego niepokoi i fascynuje, zostawiając w głowie więcej pytań niż odpowiedzi — to film, który nie krzyczy, ale zostaje pod powiekami na długo. (Obywatel Święty);
Czy światem zbudowanym z sześcianów można opowiedzieć historię z sercem? Okazuje się, że tak. Gdy czwórka nastolatków wpada do Overworldu, zostawia za sobą szkolne problemy i codzienną szarość. Przed nimi: rzeczywistość, w której wszystko jest do zbudowania od zera – ale żeby wrócić do domu, trzeba nauczyć się współdziałać, tworzyć, ufać. Z pomocą tajemniczego Steve’a i w rytmie magicznej wyprawy, bohaterowie odkrywają, że kreatywność to nie tylko coś do pokazania na zajęciach z plastyki, ale prawdziwa supermoc. Pełna przygód, humoru i szczypty kina drogi opowieść o tym, że czasem, by znaleźć siebie, trzeba zgubić się w pikselach. (Minecraft: Film);
W Paryżu lat 50., wśród artystycznej bohemy i dymu papierosów, Niki de Saint Phalle próbuje odnaleźć własny głos. Uciekając z Ameryki przed mrokiem makkartyzmu, trafia do miasta świateł, które obiecuje wolność, ale i konfrontuje z cieniami przeszłości. Modelka z arystokratycznymi korzeniami, żona, matka – role, które jej przypisano, nie wystarczają. Gdy demony dzieciństwa powracają, Niki znajduje ukojenie w sztuce, przekształcając ból w kolorowe manifesty niezależności. Niki to intymny portret kobiety walczącej o tożsamość w świecie, gdzie kanony piękna i sztuki dyktują mężczyźni. (Niki);