Pamela Anderson przełamuje swój wizerunek, by pokazać, co zostaje, gdy zgasną światła. W The Last Showgirl Shelley – tancerka, którą świat chciałby już pożegnać – wciąż stawia krok za krokiem, w rytm wspomnień i nadziei. Film Gii Coppoli, zrealizowany na ziarnistej taśmie 16 mm, odsłania prawdziwe oblicze Las Vegas – bez retuszu, bez złudzeń. To nie tylko powrót Anderson – to jej nowe otwarcie. Jej rola jest poruszająca, dojrzała, intymna. Obok niej: Jamie Lee Curtis w najlepszej formie od lat, subtelny Dave Bautista i charyzmatyczna Kiernan Shipka. Coppola, idąc śladami Zhao czy Bakera, pozwala swoim bohaterkom oddychać. The Last Showgirl to elegia o kobiecości, pamięci i ciele jako zapisie przeżytego życia. Kino o końcach, które smakują jak nowe początki. (The Last Showgirl);
Filip Hammar zabiera swojego 80-letniego ojca w podróż ostatniej szansy – nie po zdrowie, ale po sens. Ostatnia podróż, szwedzki kandydat do Oscara i jeden z największych lokalnych hitów roku, to poruszający dokument o miłości syna do ojca, który gaśnie powoli, siedząc w fotelu, z którym zrosło się już jego życie. Renault 4, dawny rodzinny samochód, staje się wehikułem wspomnień. Cel: Beaulieu-sur-Mer – francuskie miasteczko, które było dla Larsa, emerytowanego nauczyciela francuskiego, namiastką szczęścia. Hammar i jego przyjaciel Fredrik Wikingsson chcą przywrócić dawny blask, choć wiedzą, że nie odwrócą czasu. Film – ciepły, zabawny, ale i melancholijny – staje się portretem relacji, która nie musi być idealna, by była prawdziwa. To także hołd dla nauczycieli, pamięci i małych rzeczy, które zostają z nami najdłużej. (Ostatnia podróż);
Baśniowa opowieść o odwadze, przyjaźni i przekraczaniu granic strachu, której nie powstydziliby się twórcy E.T. czy Niekończącej się opowieści. Isaiah Saxon – znany z wizjonerskich teledysków, m.in. dla Björk – kreśli świat pełen magii i mroku, a studio A24 ponownie dostarcza kino, które zaskakuje formą i emocjonalną głębią. W odciętej od świata wiosce na wyspie Karpatia młoda Yuri łamie zakaz i postanawia ocalić małe, zagubione Ochi – mityczną istotę, przed którą ostrzegano ją od dziecka. Ich wspólna podróż przez las pełen niebezpieczeństw staje się lekcją empatii i odwagi, opowieścią o tym, że czasem to, czego się boimy, najbardziej potrzebuje naszej pomocy. W obsadzie: Willem Dafoe, Emily Watson i Finn Wolfhard. (Legenda Ochi);
Skąpana w neonach opowieść o pragnieniu, ucieczce i napięciach, które pulsują tuż pod powierzchnią. W przydrożnym motelu na północnym wybrzeżu Brazylii ciała mówią więcej niż słowa, a chwilowe schronienie staje się tłem dla dramatów większych niż jego cztery ściany. Elias i jego młoda żona Dayana prowadzą ten przybytek namiętności, aż pewnego dnia w drzwiach staje Heraldo – 21-latek ścigany zarówno przez gang, jak i policję. Jego obecność rozsadza codzienną rutynę, wprowadza niepokój i budzi fascynację. Motel Destino przygląda się intymności, ale też władzy i uwięzieniu – w relacjach, w pragnieniach, w miejscach, z których nie da się łatwo uciec. (Motel Destino);
Pełna fantazji animacja dla najmłodszych, która odpowiada na jedno z najbardziej nurtujących dziecięcych pytań: co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Okazuje się, że nie giną bez śladu – trafiają do innych światów, czasów i rzeczywistości. Jedna zostaje gwiazdą Hollywood, inna przemierza epoki jak podróżnik w czasie, kolejna ratuje pingwiny na biegunie. Na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i ilustracji Daniela de Latour powstał serial, który bawi, rozwija wyobraźnię i pokazuje, że nawet z pozoru najprostsze przedmioty mogą kryć niezwykłe historie. Idealna propozycja dla widzów 5+, którzy kochają przygody i nie boją się odrobiny szalonego humoru. (Niesamowite przygody skarpetek);
Animowana rock opera osadzona w XIV-wiecznej Japonii, gdzie muzyka i taniec stają się formą buntu przeciw marginalizacji i zapomnieniu. Urodzony w szanowanej rodzinie Inu-oh, dotknięty starożytną klątwą i skazany na życie na marginesie, spotyka nawiedzanego przez przeszłość, niewidomego muzyka Tomonę – młodego kapłana tradycyjnego instrumentu biwa. Ich przyjaźń przeradza się w artystyczny sojusz: wspólnie wyruszają na scenę, by za pomocą muzyki i ruchu opowiadać zapomniane historie upadłego klanu Heike. Ich występy – pełne energii, emocji i nieposkromionej ekspresji – przyciągają tłumy, ale też wzbudzają lęk wśród władz, które boją się mocy zaklętej w opowieściach. (Inu-Oh);
Pełna humoru, brawurowa animacja o tym, że nawet największy twardziel może mieć miękkie serce. Tytułowy bohater – świnia z zasadami i zamiłowaniem do tropienia zaginionych zwierząt – dostaje zlecenie, które zmieni wszystko. Ma odnaleźć Monię, słonicę zbiegłą z rewiowego piekła, gdzie była zmuszana do tańca przez bezwzględnego Skocznego Pana. Choć początkowo chodzi tylko o kasę, między Hitpigiem a Monią szybko rodzi się coś więcej: przyjaźń, zrozumienie i wspólny cel. W towarzystwie ekscentrycznych pomocników – koali, tchórza i koguta celebryty – ruszają, by przeciwstawić się złu i odzyskać wolność. Animacja zrealizowana z rozmachem i dużą porcją autoironii to opowieść o empatii, lojalności i sile, która rodzi się, gdy stajemy w obronie słabszych. (Hitpig. Świniak zawodowiec);